تندیس هایی از افتخارات این مرز و بوم که فصل مشترکمان یعنی زادگاهشان ، اینک مایه مباهات من و امثال من است .
این آخری از دستم در رفت !!!!!
یاعلی
................................................................................
پی نوشت : میرنصر جان ببخش بی اجازه وبم رو مزین کردی دلم نیومد دیگران هم این لحظات ناب رو تماشاگر نباشند !!!!
۴ نظر:
این عکس آخر منو یاد این سوال همیشگیم انداخت که چرا چهره ها اغلب سال ها بعد از مرگشون چهره می شن ! چرا ما همیشه یه عالمه سال از خودمون عقبیم !
سلام
جالب کار می کنید
اما اتفاقا این عکس آخری نمی آید و دیده نمی شود!
احتمالا دوست شریفتون راضی نبودند که این بلا سر این عکس آمده
محض یاددآوری گفتم
خسته نباشید در کل:)
سلام
مسخره کردی داداش
با این عکس بر بچ مردم و کلی می ترسونی!
آخه اینم شد عکس انداختی اونجا اینهمه عکس آدم حسابی من دارم حالا باید اینو می نداختی... مسخرشو در آوردوندی
سلام
مطلبت رو که دیدم یاد لحظه هایی افتادم که با افتخار سرود ملی ایران « ای ایران ای مرز پر گهر ...» رو زمزمه می کنیم.
امیدوارم همیشه ایرانمون سرافراز باشه.
یا علی.
ارسال یک نظر